De volkstuin bracht je dichter bij de natuur. Veel mensen hadden het spitten, onkruid wieden en liefdevol verwijderen van vooral slakken en bladluis daar graag voor over. Uren waren daarmee gemoeid.

De volkstuin had en heeft ook een sociale functie. Je had volkstuin buren en het werk werd regelmatig onderbroken door gesprekken over de groei en de overweldigende oogst, maar ook over wat mensen bezighield en wat in het nieuws was.

Terugdenkend aan de volkstuin, de charme, de gezondheid en de waarde ervan, is het op zijn minst merkwaardig dat niet elke tuin voor een deel uit moestuin bestaat. Er is aandacht voor gezond eten, natuur en milieu en eigen initiatief, maar aan eenvoudige toepassingen in de eigen achtertuin ontbreekt het vaak.

Voor ambulances worden normtijden gehanteerd voor het moment van melding bij 112 en het bereiken van het ziekenhuis. Hoeveel tijd aan een melding voorafging en of daardoor het ziekenhuis te laat werd bereikt zijn geen cijfers van. Ook niet van situaties dat mensen niet meer in staat waren 112 te bellen. Met steeds meer alleen en langer thuis wonende ouderen is het belangrijk álle seconden te tellen als elke seconde telt.

Begin dit jaar beschikte het ABP over zo'n 350 miljard (= 9 nullen!) aan belegd vermogen. "Belegd vermogen" want al dat geld ligt niet in een mega kluis, maar is belegd. In zo'n 100 landen zijn duizenden beleggingen gedaan die een rendement opleveren van zo'n 100 miljoen per dag!

Niet vreemd dus, dat veel mensen zich afvragen waarom de pensioenen al jaren niet geïndexeerd zijn, en waarom "ons" geld en het rendement daarop niet méér in Nederland wordt geïnvesteerd ten behoeve van onszelf?   

Politieke partijen willen zoveel mogelijk zetels veroveren op andere partijen. Kosten nog moeite worden gespaard en er ontstaat een strategisch spel om de gunst van de kiezer. Meer zetels levert meer macht en invloed op en niet onbelangrijk meer subsidie. Wat de één meer heeft, heeft de ander minder! Zo werkt dat! Daarmee kun je met recht zeggen dat er zetels moeten worden geroofd!

Bij ons in het dorp wist je van iedereen die je kende wat hij of zij deed. Ik bedoel dan wat voor werk ze deden. Geen inhoudsloze functienaam, maar wat ze echt deden. Je wist wat je vader overdag deed en van je meeste klasgenoten wist je ook wat ze deden. Je zag ook wat ze deden. Je wist wat de bakker deed, de slager, de smid, de melkboer, de vuilnisman, maar ook wat er in de fabriek gebeurde. Van de boer kon je beschrijven wat hij deed. Je had duidelijke beroepsbeelden die vrijwel overeen kwamen met wat er concreet werd gedaan.

Tegenwoordig is sprake van grote onduidelijkheid van beroepsbeelden, waardoor in het onderwijs vaak een verkeerde keuze wordt gemaakt. Als je een beroepsrichting kiest is het handig om te weten wat je er dan later mee kan of moet gaan doen. Of maakt het niet uit?  

Ouderen willen graag dat jongeren van nu kansen krijgen die zij zelf misschien niet hebben gehad. Iedere ouder en grootouder wil dat zijn of haar kinderen en kleinkinderen zoveel mogelijk kansen krijgen om zich te ontwikkelen en vol van ambities en goed opgeleid een bijdrage leveren aan de toekomstige samenleving. Ongeacht het opleidingsniveau ben je er trots op als je kinderen en kleinkinderen goed terecht komen. Tegelijkertijd maak je je zorgen over risico’s die er zijn. Het leenstelsel is er één van. Alleen het woord al!